Dwóch kapłanów i dwóch diakonów wyświęconych w archikatedrze.

W minioną sobotę Archikatedra Białostocka stała się świadkiem podwójnego święta dla białostockiej diecezji. Dwaj diakoni pochodzący z jej terenu: ksiądz Marcin Łukaszewicz z Sokółki oraz ksiądz Krystian Pracki z Moniek – przyjęli święcenia prezbiteratu z rąk metropolity białostockiego, abp. Józefa Guzdka.

W trakcie uroczystej homilii abp Guzdek przypomniał nowo wyświęconym kapłanom o ich fundamentalnym zadaniu: byciu głosicielami prawdy o Jezusie Chrystusie i duchowymi przewodnikami. Podkreślił, że wierni oczekują od kapłanów przede wszystkim specjalistów od spraw duchowych, a nie psychologów czy ekonomistów. Arcybiskup wezwał ks. Marcina i ks. Krystiana do wierności Chrystusowi, gorliwego głoszenia Ewangelii i życia, które będzie potwierdzeniem nauczanej prawdy, przestrzegając jednocześnie przed utratą duchowej głębi w posłudze.

Dzień wcześniej, w piątek, w białostockiej Archikatedrze miały miejsce święcenia diakonatu. Dwaj alumni piątego roku Archidiecezjalnego Wyższego Seminarium Duchownego w Białymstoku – Julian Iwanicki z Knyszyna i Michał Wiszowaty z Białegostoku – złożyli publiczne przyrzeczenia celibatu, posłuszeństwa biskupowi oraz codziennego odmawiania Liturgii Godzin. Święceń diakonatu udzielił im bp Henryk Ciereszko, podkreślając, że służba diakona to wezwanie do uczynienia ze swojego życia daru, zakorzenionego w naśladowaniu Chrystusa Sługi.

Rektor białostockiego seminarium, ks. dr Marian Strankowski, podkreślił, że tegoroczne święcenia to bardzo ważny moment dla wspólnoty seminaryjnej, która obchodzi w tym roku jubileusz 80-lecia. Pomimo spadku liczby alumnów w całej Polsce, białostockie seminarium może pochwalić się tym, że każdego roku odbywają się tu święcenia kapłańskie. Obecnie w białostockim seminarium duchownym studiuje 12 alumnów.

Święcenia diakonatu i prezbiteratu to nie tylko ważne wydarzenia dla samych kandydatów, ale także dla całej Archidiecezji Białostockiej. Nowi kapłani i diakoni, pochodzący z naszych lokalnych społeczności, dają nadzieję na odnowę wiary i wzmocnienie duszpasterstwa. Ich świadectwo, jak podkreślają duchowni, ma budzić w sercach młodych ludzi pragnienie powołania i aktywnego uczestnictwa w życiu Kościoła.

PS