Archiwum Liceum Plastycznego w Supraślu otwiera swoje podwoje

Na wystawie "Z Archiwum" w białostockim Ratuszu prezentowane są prace ARCHIWALNE dwóch najstarszych specjalizacji: TKANINY ARTYSTYCZNEJ i SNYCERSTWA (wcześniej pamiątkarstwa). Przekrojowy charakter wystawy ukazuje ciągłość procesu dydaktycznego i twórczego. Pomimo zachodzących zmian dotyczących bazy materialnej, programów nauczania, sposobu myślenia itp. ich charakter jest trwały i niezmiennie od siedemdziesięciu lat tworzy historię supraskiego liceum.
To już 70 lat! Dwie najstarsze specjalizacje. Dwa ginące już rodzaje rękodzieła artystycznego, cieszące się kiedyś niezwykłą popularnością. Przez wiele dziesięcioleci budowały i nadal budują popularność Liceum Plastycznego w regionie północno-wschodniej polski, środowisku akademickim i artystycznym. To historia ludzi – uczniów i nauczycieli, których losy artystyczne i zawodowe ściśle wiążą się ze szkołą oraz uzyskanymi tu umiejętnościami i wiedzą. To dobre wspomnienia bo dotyczą najpiękniejszych, beztroskich lat spędzonych w szkole. To życiorysy paru pokoleń nauczycieli i uczniów supraskiego liceum.

Inspiracją do powstania tej przekrojowej wystawy jest chęć zaprezentowania szerszej publiczności prac będących kwintesencją unikatowego rękodzieła artystycznego jakim jest tkanina artystyczna i snycerstwo ale i obawa że umiejętności te nie przekazywane młodym pokoleniom zaginą bezpowrotnie. Prezentowane na tej wystawie prace, mają swój niepowtarzalny, indywidualny charakter i duszę. To często małe dzieła sztuki. Choć są one z założenia przedmiotami użytkowymi i dekoracyjnymi ich wartość tkwi głównie w kunszcie artystycznym. Wyjątkowość tych prac polega na tym iż ich twórcami byli młodzi, niezwykle zdolni i wrażliwi na piękno ludzie związani silnymi więzami emocjonalnymi z Podlasiem i jego kulturą. To była i jest ich siła.

Tkanina artystyczna - to specjalizacja która ma interdyscyplinarny charakter, a jej specyfika polega na przenikaniu się różnych działań plastycznych. Kształcenie w tej dyscyplinie głównie poprzez działania warsztatowe rozwija wiedzę z zakresu tkaniny artystycznej, kształtuje wyobraźnię i wrażliwość na kolor, fakturę, formę i przestrzeń. W trakcie nauki uczeń poznaje, realizuje i wykorzystuje różnorodne techniki tkackie takie jak: dywan, gobelin, kilim, sumak, sejpak, brosz oraz techniki pokrewne jak: batik, aplikacja, malarstwo na jedwabiu, papier czerpany, filc. Młodzież uczy się zasad projektowania i realizacji tkaniny artystycznej. Techniki klasyczne oraz mieszane wykorzystuje przy realizacji tkanin przestrzennych, miniaturze tkackiej lub działaniach reliefowych na płaszczyźnie.

Niestety coraz mniej jest specjalistów kontynuujących najstarsze i bardzo już rzadkie umiejętności tkackie. Współczesne trendy nawiązywania we wzornictwie, architekturze czy dekoracji wnętrz do ludowych tradycji rzemieślniczych np. tkackich, spowodowały duże zainteresowanie tą dziedziną sztuki w europie i na świecie. Bardzo wysoko ceni się obecnie specjalistów w tej dziedzinie na rynku pracy. Prace specjalizacji tkactwa artystycznego wykonane w różnych technikach łączą w harmonijny sposób umiejętności techniczne z dużą biegłością artystyczną oraz ogromną wyobraźnią autorów – uczniów którzy potrafili przełożyć wizję plastyczno – malarską na język przędzy i splotu tkackiego.

Prace specjalizacji snycerstwo to szeroki wachlarz przedmiotów użytkowych wykonanych przez uczniów w ramach zadań programowych na wszystkich poziomach nauczania. Najstarsze z tych prac pochodzą z lat siedemdziesiątych kiedy to po utworzeniu nowej specjalizacji ,,pamiątkarstwo” w procesie ręcznej obróbki drewna powstawały formy inspirowane kultura materialna regionu. W tym tez czasie tworzyły się zręby szkolnego archiwum gdzie w ramach dokumentacji pracy kierunku prezentowano najbardziej wartościowe wytwory uczniowskiego talentu. Mijały lata zmieniały się programy nauczania, nazwy specjalizacji, a w nowym archiwum szkolnym na poddaszu pałacu przybywało wyróżniających się prac uczniowskich których na tej wystawie znakomita część jest prezentowana.

Oprócz prac z drewna możemy oglądać także prace z innych materiałów jak tkanina, metal, ceramika czy tez prace wykorzystujące techniki mieszane. Ta różnorodność to obraz wielu lat pracy dydaktycznej nauczycieli specjalizacji, jej ewaluowania i poszukiwań twórczych.

Deski ze stylizowanym ornamentem roślinnym, wieszaki, guziki, solniczki, paski, biżuteria drewniana i metalowa, karnisze, łyżniki, stołki, zydle, skrzynie, parawany, stoły, lampy, płaskorzeźby i rzeźby to tematy zadań które tworzą obraz tej specjalizacji, jej bogata historie i dorobek.

(mat. pras./Mateusz Kos, foto: http://liceum-plastyczne.pl/)