Pan Wojciech

Pan Wojtek. W Zielonej Kamienicy przy Świętego Rocha sprzedaje wino z beczki. W zasadzie kilku beczek, bo kraników ze ściany wystaje aż siedem. Są wina czerwone i wina białe.

- Jakie wino polecałby Pan na Wielkanoc? – pytam.

- Ciekawe pytanie – odpowiada pan Wojtek. – Wielkanoc to mięsa. Więc raczej wino czerwone.

- Ale też żurek z jajkiem i ciasta – powiadam. – Słynne wielkanocne baby.

- Oj do żurku trudno byłoby coś dobrać – marszczy czoło Pan Wojtek. – Bo to i jajeczko, i chrzan i kiełbasa. To żeś mi Pan zadał zagadkę!

- Panie Wojtku, a dlaczego sprzedaje Pan wino z beczki – zapytuję.

- Bo widziałem taki sposób sprzedaży we Włoszech – uśmiecha się Pan Wojtek. – Mieszkałem tam 9 lat i się napatrzyłem. Teraz chcę część przenieść do Polski.

- Z ziemi włoskiej sporo już przejęliśmy – powiadam. – Ale to Pana wino wcale nie najtańsze. 21-25 złotych za litr! W Lidlu czy Biedronce można kupić butelkę wina już za 9 zł, liter za 13!

- To prawda – powiada pan Wojtek. – Ale czy to jeszcze jest wino? Ja ostatnio ser chciałem kupić na pizzę. Zachodzę do sklepu i patrzę mozarella. W dwóch rodzajach. Za 25 zł i za 17. Praktycznie niczym się nie różnią. Oglądam więc dokładnie etykietę i na jednej z nich pisze – wyrób seropodobny. Pan się domyśla na której? Coraz częściej tak jest właśnie. Coraz częściej dostajemy ersatz i namiastkę. Ja sprzedaję drożej, ale gwarantuję jakość produktu. Wszystkie wina sprzedawane tutaj pochodzą z jednej winnicy, od zaprzyjaźnionego winiarza.

- Panie Wojtku, pije Pan w pracy? – zapytuję.

- Czasami – śmieje się Pan Wojtek. – Co rano odkręcam kraniki i sprawdzam jakość. I wypluwam do wiaderka. Ale są takie dni, że nie wypluwam. Trzeba o prostu wiedzieć, na ile można sobie pozwolić. U nas bycie na ciągłym rauszu od razu budzi skojarzenia – pijak. We Włoszech wino traktowane jest inaczej. Pije się je do posiłku. Nikogo to nie dziwi i nie oburza. Oburza widok zataczającego się człowieka. Brak umiaru. Zdecydował się Pan na jakieś wino?

(Wojciech Koronkiewicz)