Mimośrodowo: Oddam serce za rynek

Dziś wkleję Wam najbezczelniej w świecie, mój felieton z tzw. prasy tradycyjnej sprzed sześciu lat. Pomyślałem sobie, że większość z Was pewnie nie czytała, a jeśli czytała to może już zapomniała, a sprawy się tak szybko w naszym mieście nie zmieniają, żeby raptem sześcioletnie teksty można było nazwać przestarzałymi.

Podoba mi się w moim mieście to, że nic nie jest tu do końca normalne. Nasz rynek, na przykład, był do niedawna zbiegiem trzech ulic, z których jedna miała w nazwie słowo rynek. Teraz, gdy zbieg ulic zamienił się w rynek i nazwa „rynek” zaczęła nabierać sensu, pojawia się inicjatywa, by z nazwy Rynek Kościuszki zrezygnować na rzecz poetyckiego epitetu: Serce Miasta. Jeśli chcemy konsekwentnie bronić naszej nienormalności, inicjatywa jest moim zdaniem słuszna. Rynek ma trójkątny plan, trzeba więc tylko zaokrąglić kanty pierzei i zrobić wcięcie w okolicach księgarni Akcent. Myślę, że Akcent nie będzie miał nic przeciw, bo będzie mógł wstawić tam dodatkowy stolik. Mamy wolny rynek (dosłownie i w przenośni), więc możemy robić, co chcemy. Boję się tylko, że inicjatywy nazwodawawcze nie zwolnią i za chwilę kolejny radny znudzony brakiem chęci na sensowniejsze działania, wystąpi z wnioskiem o nazwanie kolejnych części rynku Prawym Przedsionkiem Miasta, Lewą Komorą Miasta. Lipową trzeba by wtedy przemianować na Tętnicę Miasta a Suraską - na Główną Arterię Miasta – co w przypadku nieprzejezdnej i niedrożnej ulicy brzmi trochę niepoważnie. Głową Miasta przestałby być prezydent a zostałaby pewnie Zawady. A wątroba miasta? Dwunastnica miasta? Tu się powstrzymajmy, by nie wchodzić w żarty poniżej pasa, który nomen omen mógłby się pokryć z pasem startowym na Krywlanach.

Przypominam też radnym, że nie nazwaliśmy żadnego z mostów, które przerzucone przez wartki nurt Białej, łączą prawobrzeżną i lewobrzeżną część miasta. Kładka przy garażach koło ul. Orzeszkowej mogłaby nosić nazwę "Most Rękodzieła Ludowego im. Tkaniny Dwuosnowowej". Kolejny most jest chyba przy Urzędzie Skarbowym, więc wzorem weneckiego mostu, którym skazańcy szli na szafot, można by go nazwać: Most Westchnień im PIT-u 36. Dalej jest uroczy mosteczek koło Placu Teatralnego. Proponuję wprowadzić tu rotację. Kiedy teatr będzie nosił nazwę Węgierki, mostkowi będzie patronował Piłsudski i na odwrót, tak żeby żaden z wielkich aktorów nie był poszkodowany. A w okresie przejściowym służyłby ponapartyny szyld: 15-lecia „Panderozy” w Janowie lub coś w tym stylu. Betonowe umocnienie na tyłach III LO można by nazwać Mostem Pamięci Bestialsko Skłusowanych Zubrów. A rury, po których ubożsi kibice Jagiellonii forsowali Białą w drodze na mecz? To też przecież mógłby być most - bo ja wiem - im. Zinedine’a Zidane’a i Dzidosława Żuberka albo rura im. Zagłębia Ruhry. Most przy ul. Fabrycznej mógłby upamiętniać tradycje zakazanego handlu naręcznego.

Wzorem wielkich metropolii swego czasu zaczęło się też u nas nazywanie rond. Niestety tę bezcenną inicjatywę po jakimś czasie porzucono, pozostawiając bez nazwy okazałe rondo przy zbiegu ul. Chopina, Chrobrego i Skorupskiej, które zgodnie z przepisami są w stanie pokonać tylko właściciele rowerów, maluchów i smartów. Nazwa Unii Lubelskiej lub nawet Jedności Łowieckiej dodałaby rondu powagi. O ileż poważniej kroczy się po Skwerze Armii Krajowej niż po „zagajniku koło USC”, lub „tym miejscu, gdzie kiedyś stało działo”. Od razu pojawił się tam pol-bruk i lepsza ławka. Może w tym jest metoda: najpierw coś doniośle nazwać, a potem znajdą się środki, by rzeczywistość dorównała nazwie. No to zapraszam, dajcie się rozruszać komentatorsko, nazwijmy wszystkie nienazwane skwerki, zapomniane zaułki, mostki, groble, zakamarki bez swego patrona, bezpańskie przecinki, zakosy, przełomy i nie znane z nazwy miedze. Najciekawsze propozycje prześlemy do ratusza, w którym urzędują nie urzędnicy a muzealnicy. Ale to nawet składa się idealnie w bezsensowną całość.

(Krzysztof Szubzda/ Foto: BI-Foto)