
Prawo do świadczenia wspierającego ustaje wraz ze śmiercią osoby uprawnionej. Warto wiedzieć, w jakich sytuacjach najbliżsi będą mogli otrzymać wypłatę niezrealizowanego świadczenia wspierającego, kto będzie mógł je dostać i jakie kroki należy w tym celu podjąć.
Osoby z niepełnosprawnością, które mają ukończone 18 lat, mogą ubiegać się o świadczenie wspierające, o ile posiadają decyzję wojewódzkiego zespołu ds. orzekania o niepełnosprawności, w której liczbę punktów ustalono na poziomie uprawniającym do przyznania świadczenia.
W przypadku śmierci osoby uprawnionej do świadczenia wspierającego, która nie zdążyła pobrać tego świadczenia, najbliżsi mogą wnioskować do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych o wypłatę niezrealizowanego świadczenia.
O takie pieniądze może wystąpić osoba wspólnie zamieszkująca i gospodarująca, niekoniecznie spokrewniona, ale tylko za ten miesiąc, w którym nastąpił zgon, o ile świadczenie to nie zostało już wypłacone osobie z niepełnosprawnością. Roszczenie o wypłatę świadczenia wspierającego wygasa po upływie 12 miesięcy od dnia śmierci osoby, której świadczenie przysługiwało.
Może się zdarzyć sytuacja, gdy osoba niepełnosprawna, złożyła dokumenty o świadczenie wspierające, ale zmarła jeszcze przed jego przyznaniem. Wtedy osobom uprawnionym będą należały się pieniądze z tytułu niezrealizowanego świadczenia, pod warunkiem że osoba z niepełnosprawnością na dzień zgonu spełniła warunki:
Osoby uprawnione muszą w tej sprawie złożyć stosowny wniosek (formularz SWN-INF).
Jeżeli osoba zmarła, a wniosek o świadczenie wspierające złożyła w ciągu trzech miesięcy od otrzymania ostatecznej decyzji WZON, to ZUS wypłaci osobie uprawnionej świadczenie z wyrównaniem od dnia jego przyznania. Jeśli wniosek wpłynął po tym terminie, to świadczenie będzie przyznane od miesiąca złożenia wniosku.
(Oprac. P. Walczak)
Twoje zdanie jest ważne jednak nie może ranić innych osób lub grup.
Komentarze opinie