Po Koronie można zapomnieć o tronie. Ale nie wolno spuścić głowy! (SONDA + WIDEO)

Jagiellonia może pożegnać się już z szansami na obronę mistrzowskiego tytułu. Białostoczanie wpadli w dołek formy i żadne zaklinanie nie zmieni tego obrazu. Żółto-czerwoni mają kłopoty z wygrywaniem: ostatni raz wygrali z Legią Warszawa 13 kwietnia, a wcześniej 2 kwietnia z Wisłą Kraków grając o Superpuchar. Duma Podlasia zajmuje trzecie miejsce i musi nie na żarty martwić się czy nie wyprzedzi jej szczecińska Pogoń, z którą przyjedzie jej jeszcze grać w lidze. Piłkarze i trener Adrian Siemieniec apelują o wsparcie i rozsądek, choć niektórym grzeją się już głowy i przebąkują, że może czas na poważne zmiany i wstrząs w drużynie.

Z jednej strony apetyt rośnie w miarę jedzenia: Jagiellonia wynikami ponad stan i oczekiwanie rozbudziła duże oczekiwania. Wielu jej sympatykom zaczęło wydawać się, że ich zespół jest gotów na starcie o finały Ligi Konferencji i obronę tytułu mistrzowskiego. A zawodnicy mają w nogach ponad 50 rozegranych spotkań (o 1/3 więcej niż wyprzedzający ich rywale) i drużynę, która wcale nie ma głębokiego zaplecza. Kadra Siemieńca, która może powalczyć o miejsca gwarantujące grę w europejskich pucharach jest naprawdę niewielka. Dodatkowo dwóch zawodników walczy od dłuższego czasu z kontuzjami, a paru innych ma kłopoty z urazami - nie tak poważnymi - ale wyłączającymi ich z gry na wysokim poziomie. Do tego zespół czeka przebudowa: kilku zawodnikom kończą się kontrakty, inni wracają z wypożyczenia do rodzimych klubów. To wszystko sprawia, że nie są w 100 procentach skoncentrowani na tym co się dzieje w żółto-czerwonej rzeczywistości. Jakby było mało to paru kolejnych myślami jest już przy transferach, o których rozpisują się media. Padają kolejne nazwiska, kwoty odstępnego, wysokość kontraktów. A przecież Jagiellonia - nawet skoncentrowana w 100 procentach na grze o wynik - nie ma aż tak silnej kadry jak najsilniejsze polskie drużyny jak Lech Poznań czy Legia Warszawa. Białostoczanie dopiero od kilkunastu miesięcy wychodzą na finansowy plus po latach posuchy, kiedy głównym sposobem na przetrwanie była konieczność sprzedaży najcenniejszych graczy. Zresztą... nadal ten patent gra dużą rolę w strategii klubu. 

Z drugiej strony Jagiellonia po zdobyciu mistrzostwa Polski - odwrotnie niż większość klubów polskich w historii ostatnich lat - skutecznie godziła (i wciąż godzi) grę na wielu frontach. Żółto-czerwoni zdobyli wiele cennych punktów w klasyfikacji UEFA zarówno dla siebie jak i dla Polski. To głównie dzięki ich grze za rok aż 5 ekip będzie reprezentowało Polskę w europejskich pucharach (w tym 2 w Lidze Mistrzów). Kibiców bierze złość, że na finiszu - kiedy losy się ważą - ich ulubieńcy przegrywają nie z potentatami ale ze średniakami, a nawet słabeuszami polskiej ekstraklasy. Dodatkowa frustracja to świadomość, że Jagiellonia może w kilka tygodni stracić premię, którą wywalczyła przez ostatnie dwa lata. Bo wystarczy nie zakwalifikować się do pucharów i nie będzie rozstawienia w rozgrywkach, a lista zawodników chętnych do ogrywania się w Białymstoku mocno się skróci. Bo czym innym jest grać w polskiej lidze nawet w zespole z ambicjami, a w czym innym w ekipie, która ma szansę grać choćby w Lidze Konferencji i ma za sobą udany sezon w tych rozgrywkach. Pomijam fakt, że kilku graczom może błysnąć myśl, że warto zmienić klub na taki, w którym mogą pokazać się na arenie rozgrywek UEFA, bo to będzie dobry krok w ich karierze. I taka frustracja też jest zrozumiała.

Zdaniem 31-letniego szkoleniowca nie da się wytłumaczyć porażek wyłączenie zmęczeniem (Jagiellonia ma już w nogach 52 mecze: tyle, że starczyłoby na półtorej sezonu), bo wtedy nie należałoby oczekiwać żadnych punktów zdobyczy aż do samego końca rozgrywek. 

Z tego, że Jagiellonia jest w tarapatach zdają sobie sprawę również i dwaj najstarsi gracze żółto-czerwonych. Jesus Imaz i Taras Romanczuk to prawdziwe filary Jagi, których postawa miała zawsze duży wpływ na grę Dumy Podlasia. Obaj mają ogromny udział w już osiągniętych wynikach ale i oni nie składają broni. 

Imaz przypomniał, że w zespole wiosną ciągle kogoś brakowało, ale kontuzjowani wracają. Przypomniał o tym, że do szatni wracają Adrian Dieguez, Michal Saćek, Leon Flach i Enzo Ebosse, a to może dodać skrzydeł ekipie i zwiększyć możliwości rywalizacji. 

W podobnym tonie wypowiadał się i Romanczuk. Kapitan Taras nie chciał mówić o kryzysie, choć nie ukrywał, że jest to trudne patrząc na przegrywane mecze. 

A my zachęcamy do wsparcia kibiców Jagiellonii w przygotowaniu ich fantastycznych opraw. Podajemy link do zrzutki na profilu  buycoffee.to/ujb2002

Przemysław Sarosiek