
Świadczenie uzupełniające dla osób niezdolnych do samodzielnej egzystencji to forma pomocy finansowej, która ma za zadanie wesprzeć dorosłych, którzy wymagają codziennej asysty w podstawowych czynnościach życiowych. Mowa tu o takich czynnościach, jak: jedzenie i picie, poruszanie się, dbanie o higienę osobistą, ubieranie się, przyjmowanie leków. To świadczenie ma na celu ułatwienie zaspokojenia tych fundamentalnych potrzeb.
Potocznie nazywane "500+ dla niesamodzielnych", świadczenie to jest przeznaczone dla osób, które ukończyły 18. rok życia, mieszkają w Polsce i zostały uznane za niezdolne do samodzielnej egzystencji.
Oznacza to, że osoby te wymagają stałej pomocy innych w codziennym funkcjonowaniu, obejmującej takie czynności jak higiena osobista czy przygotowywanie posiłków. Celem świadczenia jest wsparcie finansowe dla tych, którzy potrzebują ciągłego wsparcia w zaspokajaniu podstawowych potrzeb życiowych.
Aby kwalifikować się do otrzymania świadczenia uzupełniającego dla osób niesamodzielnych, łączna miesięczna kwota brutto wszystkich świadczeń finansowych nie może przekraczać 2 552,39 zł. Do tej sumy wlicza się emerytury, renty oraz wszelkie inne świadczenia finansowane ze środków publicznych, również te wypłacane przez zagraniczne instytucje emerytalno - rentowe.
Maksymalna wysokość świadczenia uzupełniającego to 500 zł miesięcznie. Otrzymają ją osoby, które nie pobierają żadnych świadczeń publicznych (emerytur, rent itp.) lub ich łączna kwota brutto nie przekracza 2 052,39 zł miesięcznie.
Jeśli suma wszystkich pobieranych świadczeń jest wyższa niż 2 052,39 zł, ale nie przekracza limitu 2 552,39 zł brutto, wysokość świadczenia uzupełniającego zostanie pomniejszona. Oblicza się ją jako różnicę między kwotą graniczną (2 552,39 zł) a sumą już otrzymywanych świadczeń.
Przykład: Osoba, która otrzymuje 2 300 zł brutto miesięcznie, może liczyć na świadczenie uzupełniające w wysokości 252,39 zł (2 552,39 zł - 2 300 zł = 252,39 zł).
Przy ustalaniu prawa do świadczenia uzupełniającego brane są pod uwagę wszystkie świadczenia finansowane ze środków publicznych. Obejmuje to:
Pamiętaj, że łączna kwota brutto tych świadczeń ma wpływ na wysokość przysługującego ci wsparcia.
Nie wszystkie pobierane świadczenia wpływają na prawo do otrzymania świadczenia uzupełniającego. Do dochodu nie wlicza się między innymi:
Ponadto, jednorazowe świadczenia takie jak zasiłek pogrzebowy czy jednorazowe zasiłki socjalne również nie są brane pod uwagę.
Nie uwzględnia się także świadczenia wspierającego ani renty rodzinnej przyznanej dziecku, które stało się całkowicie niezdolne do pracy i samodzielnej egzystencji przed ukończeniem 16. roku życia lub - jeśli kontynuuje naukę - przed ukończeniem 25 lat.
Pełen katalog świadczeń finansowanych ze środków publicznych, które mają wpływ na prawo do świadczenia uzupełniającego i jego wysokość, jest dostępny na stronie internetowej www.zus.pl. Możesz go również uzyskać w każdej placówce ZUS, w salach obsługi klienta.
Pamiętaj, że świadczenie uzupełniające nie jest przyznawane automatycznie – musisz złożyć wniosek.
To, gdzie go złożysz, zależy od twojej sytuacji:
Składając wniosek o świadczenie uzupełniające w ZUS (formularz ESUN), musisz dołączyć dokumenty potwierdzające niezdolność do samodzielnej egzystencji. Pamiętaj, że nie musisz ich ponownie dostarczać, jeśli ZUS już je posiada.
Jeśli nie masz aktualnego orzeczenia o niezdolności do samodzielnej egzystencji, lub jego ważność upłynęła, koniecznie dołącz:
Wzory niezbędnych formularzy, zarówno wniosku ESUN, jak i druku OL-9, znajdziesz na stronie internetowej ZUS oraz w każdej placówce Zakładu Ubezpieczeń Społecznych.
(PW)
Twoje zdanie jest ważne jednak nie może ranić innych osób lub grup.
Komentarze opinie