Bogdan Pszonak oraz Jan Kabac zostali nominowali do nagrody za najlepszy projekt architektoniczny 2013 roku. Zaprojektowali nowoczesny budynek dydaktyczny. Można pomóc im w głosowaniu, które ciągle trwa na portalu bryla.pl
Zamierzeniem autorów projektu było stworzenie architektury edukacyjnej zarówno w aspekcie rozwiązań funkcjonalnych jak i estetycznych, szczególnie istotnych dla środowiska, w którym kształtowana jest osobowość studiującej młodzieży.
Współczesna, zdecydowana w swoim wyrazie forma architektoniczna tworzy mocny akcent narożnika ulic a poprzez rytm wertykalnych podziałów i kolor nawiązuje do najbardziej istotnego kontekstu - Lasu Zwierzynieckiego. Miękkie wygięcie ściany elewacji frontowej akcentuje wejście główne. Poziome przesunięcia kondygnacji odpowiadają wewnętrznemu układowi pomieszczeń. Najodpowiedniejszym materiałem, wydała się autorom miedziana blacha – ze względu na miękkość i łatwość formowania. Mając na uwadze te cechy opracowano autorskie detale połączeń miedzianych paneli elewacyjnych. Pozostałe elewacje w nawiązaniu do sąsiednich budynków uczelnianych wykończono szarą betonową cegłą.
Najważniejszym elementem programu funkcjonalnego jest scena z pełnym wyposażeniem teatralnym i dwie widownie na 300 i 150 miejsc. Dźwiękoszczelne ściany mobilne umożliwiają dowolną aranżację tych wnętrz: łączenie sceny z dużą lub z małą widownią, czy połączenia sceny i obu widowni w układzie pół areny. Istnieje też możliwość wydzielenia samego pomieszczenia sceny i połączenia z holem wejściowym. W tej konfiguracji scena pełni funkcję przestrzeni wystawienniczej a widownie funkcję sal wykładowych. Akustyczne ekrany sufitowe zaprojektowano w nawiązaniu do zewnętrznej okładziny ściennej z perforowanej miedzianej blachy i miedzianej siatki cięto-ciągnionej.
Wewnętrzną strukturę oparto na podłużnej osi dzielącej budynek na dwie części: frontową mieszczącą hol, bufet i pomieszczenia dydaktyczne oraz część auli. Podłużne cięcie w dachu i stropach podkreśla ten podział i doświetla wnętrze.
Jan Kabac, Bogdan Pszonak/ Agnieszka Siewiereniuk – Maciorowska
Komentarze opinie