Śmieci jak węgiel

Za oknami coraz zimniej. Powiewy mroźnego wiatru nieustanie próbują wedrzeć się do naszych domostw i mieszkań przez wszelkiego rodzaju szczeliny. Niestety w tym ciężkim okresie wielu z nas najzwyczajniej nie stać na ogrzanie swoich 4 kątów.

W najgorszej sytuacji są ludzie starsi, rodziny wielodzietne oraz bezrobotni. Koszty związane z zakupem opału często przerastają możliwości ich domowego budżetu.

- Od kilku lat handluję węglem – mówi pan Marian, białostocki przedsiębiorca. - Wiele razy wracając po pracy nie mogłem uwierzyć w to co widziałem. Niektórzy nie mają pieniędzy na podstawowe artykuły, a co dopiero na węgiel czy drewno. Nie mówię tu o ludziach z marginesu, ale ubogich, których w naszym regionie nie brakuje. Każdy z nich radzi sobie jak tylko może. Jedni ciepło się ubierają i kryją pod pierzyną, inni palą makulaturę, stare meble i śmieci.

Chociaż władze miasta starają się zachęcić wszystkich mieszkańców do segregacji odpadów, pośród białostoczan nie brak miłośników utylizowania zawartości kosza w mało ekologiczny sposób. Postępują tak nawet ci, których stać by było na ogrzanie domu olejem opałowym.

- Zawsze kiedy rano podkładam do pieca oprócz drewna dorzucę jeszcze jakiś worek z odpadkami – zdradza pan Janusz, mieszkaniec os. Starosielce. - Przynajmniej chłopaki ze śmieciarki mają mniej roboty przy opróżnianiu pojemników.

Pomimo wielu akcji edukacyjnych Polacy dalej nie zdają sobie sprawy ze szkodliwości palenia śmieci w piecu. Tego typu zachowania wyrządzają ogromną szkodę nie tylko dla środowiska naturalnego, ale również ludzkiego organizmu.

Opałowa bezmyślność może nas  jednorazowo kosztować nawet 500 zł – to maksymalna kwota mandatu, który możemy otrzymać z rąk Strażników Miejskich.

O ile tego rodzaju kary są jak najbardziej zasadne w stosunku do leniwych, ale zamożnych obywateli, o tyle wciąż nierozwiązany pozostaje problem ubogich, którzy w akcie desperacji palą w piecu czym popadnie.

(Opr. Młynarz)