Białostocki bałagan w oznakowaniu. Brak logiki tym razem na Jaroszówce

Nie wiadomo, czym kierowali się urzędnicy, umieszczając na krótkim odcinku ulicy Leopolda Staffa znaki wyznaczające strefę zamieszkania. Zapewne chodziło im o bezpieczeństwo mieszkańców, w tym bawiących się tam dzieci. Cel ambitny, ale jak to często z nieznajomością przepisów lub niedouczeniem bywa - wyszło jak wyszło, czyli nijak. Bo ów strefa została oznaczona źle, co wprowadza kierowców w błąd. Tak twierdzą, nie przebierając w słowach, tropiący i walczący z absurdami drogowymi przedstawiciele Stowarzyszenia Białostockie Drogi. I w tym przypadku trudno odmówić im racji. Bo ciężko zrozumieć dziwną interpretację przepisów albo też ich ignorancję przez tych, którzy zdecydowali się na takie oznakowanie.

Pół biedy, że nie mówimy o szczególnie ruchliwym miejscu w centrum miasta. Ale gdy w grę wchodzi bezpieczeństwo i mieszanie w głowach kierującym oraz pieszym, żartowanie warto odłożyć na bok i poważniej pochylić się nad problemem. W opisywanym przypadku ktoś mógłby stwierdzić, że to błahostka, ale lekceważenie drobnostek kończy się tym, że ignorowane są później poważniejsze uhybienia, bo nikt już na nie nie zwraca uwagi.

Czy wyznaczenie w tym miejscu strefy było konieczne, zostawimy bez oceny. Te bowiem mają wpływać na poprawę bezpieczeństwa, służyć mieszkańcom, bawiącym się na ich obszarze dzieciom, po prostu chronić pieszych. Piesi w strefie zamieszkania mają bezwzględne pierwszeństwo, zawsze, bez wyjątków, przed pojazdami. Mogą poruszać się całą szerokością drogi, nie muszą korzystać 
z chodników albo poboczy, nie ma przejść dla pieszych. Bez opieki dorosłych na jej terenie mogą poruszać się nawet dzieci, które nie ukończyły siódmego roku życia.

Samochody w strefie mogą być zaparkowane tylko w wyznaczonych miejscach, progi zwalniające nie muszą być oznaczone znakami pionowymi. Obowiązuje też ograniczenie prędkości do 20 km/h. Ponadto wyjeżdżając ze strefy kierujący włączają się do ruchu, zatem mają obowiązek ustąpić pierwszeństwa innym uczestnikom ruchu.

W czym więc problem i do czego pijemy? Otóż do tego, że wyznaczona na odcinku ulicy Leopolda Staffa strefa jest źle oznakowana.

W połowie odcinka bowiem, na którym jest wyznaczona, ulicę przecina inna - Joachima Lelewela (widać to na zdj. nr 1). Ograniczona na specyficznym obszarze, jakim jest strefa zamieszkania, prędkość nie jest odwoływana przez skrzyżowanie. Znak odwołujący - wspomniany wyżej D-41 - musi się znaleźć na każdym wyjeździe ze strefy. I tu dochodzimy do absurdu - jeżeli skręcimy w Lelewela, obojętnie w którą stronę, powinniśmy nie przekraczać prędkości obowiązującej w strefie zamieszkania, czyli 20 km/h. Strefa bowiem nie zostaje odwołana. Znak odwołujący jest tylko na końcu ulicy Staffa, zatem jadąc Staffa np. od Jęczmiennej wyjechać ze strefy można tylko jadąc prosto i skręcając potem w Domeyjki (zdjęcie nr 2).

Kownackiemu wtóruje Jerzy Rożko, inny członek Stowarzyszenia Białostockie Drogi.

Pozostaje liczyć, że miszmasz na Jaroszówce zostanie rozwiązany, bo w końcu o bezpieczeństwo użytkowników dróg chodzi. Pozostaje też życzyć planującym i ustawiającym znaki drogowe nieco więcej logiki w działaniach.

(Piotr Walczak)