Z nimi źle, bez nich jeszcze gorzej. Czyli życie za ekranami

Kiedyś przy głównych arteriach drogowych też jeździły samochody i było głośno, ale jeszcze kilkanaście lat temu ekranów akustycznych nikt nie ustawiał. Za to od kilku lat w całej Polsce, tak i w Białymstoku, mamy całe długie kilometry ekranów, które mają przede wszystkim tłumić hałas, a także spełniać kilka innych funkcji.

Mieszkańcy, którzy od kilku lat mieszkają za ekranami akustycznymi mówią, że z nimi źle, ale bez nich byłoby jeszcze gorzej. Częściowo tłumią hałas i zatrzymują nieco kurzu, ale nie w takim stopniu, jak tego oczekiwano, zanim ekrany się pojawiły. Niestety wszystko to też dzieje się kosztem widoku z okna, bo ekrany najczęściej całkowicie zasłaniają wszystko, co może być ciekawe dla oka. I na dodatek nikt nie pyta jak wysoki ma być ekran, tylko któregoś dnia pojawia się i już. Mieszkańcom zmuszonym do życia za plastikową ścianą, to się nie podobało i nie podoba.

- To jest właśnie źle, że nikt z nami nie rozmawiał, nie było żadnych konsultacji. Nie wiedzieliśmy, że tak to będzie wyglądało. Jest ciszej, ale ani to przez okno wyjrzeć, ani wyjść z domu na przystanek, bo wszystko tu zabudowane – mówi Danuta z osiedla Jaroszówka.

- U nas wcale nie jest aż tak głośno i nie trzeba było aż takiego płotu stawiać z tych ekranów. Nie dość, że wygląda to źle, to tak naprawdę wieczorem, kiedy jest puściej na ulicach i jeżdżą samochody, to dopiero jest głośno. Bo cały dźwięk przy pustej ulicy leci do góry i do domu. Latem przecież są okna pootwierane, balkony i wszystko dopiero dudni – podzielił się z nami Jerzy, także z Jaroszówki.

Oprócz takich niedogodności, ustawione w długiej linii ekrany akustyczne powodują nadkładanie metrów, albo i niekiedy kilometrów, żeby w ogóle przejść na drugą stronę ulicy. Do tego znacznie ograniczona widoczność przy wyjeździe do szosy głównej. Przejeżdżający cykliści poprzecznie biegnącą na przykład drogą dla rowerów, albo piesi, muszą w takich miejscach szczególnie uważać, bo kierowcy wyjeżdżający zza ekranów nie mają szans ich zobaczyć. W ogóle aby cokolwiek zobaczyć zza ekranu i móc wyjechać, trzeba praktycznie stanąć na wysokości linii ulicy biegnącej poprzecznie do wyjazdu.

- Zgłaszaliśmy to już tyle razy, że już dawno ten wyjazd powinien być poprawiony. A nie jest. Któregoś razu dojdzie tu do prawdziwej tragedii, to może w końcu wtedy ktoś coś z tym zrobi. Co jakiś czas są stłuczki, jak nie tutaj, to obok na wyjazdach. Te ekrany źle są ustawione, a w niektórych miejscach wcale niepotrzebne do niczego – mówi Sławomir mieszkający przy ulicy Trawiastej w Białymstoku.



To samo zresztą powtarzają inne osoby z tej okolicy, które pytaliśmy jak się mieszka za ekranami. W innej części miasta ludzie z kolei skarżą się, że mieszkają w getcie. Ekrany akustyczne nie są przezroczyste i nie dość – jak mówią – że nie zatrzymują hałasu, ani kurzu, to człowiek czuje się jak w klatce.

- To takie współczesne więzienie. Wcześniej rosły tu wysokie drzewa, mieliśmy żywopłot i było dobrze. Ale urzędnicy się uparli i zrobili nam getto. Jestem bardzo zła, że to teraz tak wygląda i na dodatek jest kompletnie niefunkcjonalne. Wiele bym dała, żeby ktoś zabrał stąd te cholerstwo i z powrotem posadził drzewa. Tylko, że teraz trzeba by było czekać kilkadziesiąt lat, żeby wyrosły tu takie same jak były wcześniej. Ja już tego bym nie dożyła – żali się Eugenia mieszkająca przy Ciołkowskiego.

- Nie wiem, czy do tego można się w ogóle przyzwyczaić. Człowiek może nabawić się depresji. Wcześniej mieliśmy taki ładny widok stąd na drugą stronę ulicy, na zieleń, a teraz po prostu płakać się chce. Przysięgam, że wolałbym hałas i przeklinam codzienne tego, który mi takie życie w więzieniu zafundował – komentuje ostro Jarosław, także z Ciołkowskiego.

Są mieszkańcy, którzy też dla odmiany chwalą sobie ustawienie ekranów akustycznych. Uważają, że jest bezpieczniej i istnieje mniejsze prawdopodobieństwo, że ktoś obcy wtargnie na posesję. Mówią również o spełnieniu zadania, jako barierze dźwiękoszczelnej. Jednak w opinii, które zebraliśmy przeważały głosy negatywne. Większość mieszkańców podkreślała mniejszy komfort życia po wybudowaniu ekranów i wskazywała do tego, że część instalacji jest zorganizowana bez sensu, bo w miejscach, w których nikt nie mieszka, jak między innymi prze estakadzie, która wyprowadza ruch na Augustów.

Zachęcamy do dzielenia się własnymi opiniami i spostrzeżeniami o ekranach akustycznych. Wkrótce w Białymstoku ruszają kolejne inwestycje drogowe, a w raz z nimi, będą budowane także bariery pochłaniające hałas. Być może warto, aby tym razem zanim urzędnicy zdecydują za samych mieszkańców, gdzie zostaną wybudowane ekrany akustyczne, porozmawiali z nimi o ich potrzebach oraz przeprowadzili konsultacje społeczne w tej sprawie.

(Agnieszka Siewiereniuk – Maciorowska/ Foto: BI-Foto)