Żegnamy Dorotę Radomską

Z ogromnym żalem informujemy, że po długiej walce z chorobą, dziś – 8 września, odeszła nasza koleżanka – Dorota Radomska – aktorka Teatru Dramatycznego im. Aleksandra Węgierki w Białymstoku – informują pracownicy tej placówki kultury.

Dorota Radomska urodziła się w 1966 r. w Mońkach. Oprócz wykształcenia aktorskiego, była socjologiem kultury. W 2012 roku z wyróżnieniem ukończyła Kulturoznawstwo w Wyższej Szkole Administracji Publicznej w Białymstoku

Artystka dołączyła do zespołu Teatru Dramatycznego w 1986 roku. Przez trzydzieści lat wzruszała i bawiła widzów kreacjami kobiet pięknych, silnych, wrażliwych i nietuzinkowych. Spektakle z jej udziałem cieszyły się duża popularnością wśród publiczności. Wielbiciele uroku oraz talentu aktorki, tłumnie zasiadali w fotelach widowni. Przeżywali perypetie granych przez Dorotę Radomską bohaterek i podziwiali kunszt aktorki. Dla kolegów i koleżanek praca z Dorotą każdorazowo była lekcją profesjonalizmu, oddania, poświęcenia, ale przede wszystkim radością i przyjemnością.

W Teatrze Dramatycznym stworzyła wiele ciekawych ról. Najważniejszych spektakle z jej udziałem to:

„Wesoła wdówka”, reż. Andrzej Jakimiec, Jan Skotnicki, 1989 (Hanna Glawari)
„Wesele”, reż. Andrzej Jakimiec, 1990 (Rachela)
„Stalowe magnolie”, reż. Jean Korf, 1992 (Shelby Eatenton)
„Rewizor”, reż. Walery Rajewski, 1993  (Maria Antonowna)
„Edukacja Rity”, reż. Janusz Hamerszmit, 1993 (Rita)
„Okapi”, reż. Jerzy Hutek, 1994 (Okapi)
„Ferdydurke”, reż. Andrzej Jakimiec, 1994 (Pensjonarka, Zuta)
„Za rok o tej samej porze”, reż. Andrzej Jakimiec, 1995 (Doris)
„Gęsi za wodą”, reż. Andrzej Jakimiec, 1996 (Droga Pani)
„Mąż i żona”, reż. Andrzej Jakimiec, 1996 (Elwira)
„Faust”, reż. Andrzej Maria Marczewski, 1996 (Małgorzata)
„Trzy wysokie kobiety”, reż. Jerzy Hutek, 1998 (A)
„Zemsta”, reż. Cezary Morawski, 1999 (Podstolina)
„Boy. Kabaret”, reż. Waldemar Śmigasiewicz, 1999 (Role)
„Żelazna konstrukcja”, reż. Waldemar Śmigasiewicz, 1999 (Scenografka)
„Balladyna”, reż. Tomasz Mann, 2000 (Balladyna)
„Okno na parlament”, reż. Wojciech Pokora, 2000 (Pamela Willey)
„Konopielka”, reż. Piotr Ziniewicz, 2000 (Konopielka)
„Tango”, reż. Waldemar Śmigasiewicz, 2001 (Eleonora)
„Moralność pani Dulskiej”, reż. Waldemar Śmigasiewicz, 2001 (Pani Dulska)
„Elektra”, reż. Jan Nowara, 2002 (Elektra)
„Don Juan albo Kamienna Uczta”, reż. Krzysztof Prus, 2003 (Elwira)
„Mistrz i Małgorzata,” reż. Piotr Dąbrowski, 2004 (Małgorzata)
„Cztery pary roku – casting”, Andrzej Poniedzielski, reż. Piotr Dąbrowski, 2005 (Wdzięk)
„Hiob”, reż Piotr Dąbrowski, 2009 (Chórzystka)
„Wyspy GUŁag”, reż. Piotr Ziniewicz, 2009 (Fotoreporterka)
„Zakłócenia w eterze”, reż Piotr Dąbrowski, 2010 (Kitty)
„Polowanie na łosia”, reż Grzegorz Chrapkiewicz, 2010 (Myszka)
„Bal Manekinów”, reż. Bogdan Michalik, 2011 (Solange)
„Co widział kamerdyner”, reż. Andrzej Zaorski, 2011   (Pani Prentice)
„Stworzenia Sceniczne”, też. Robert Czechowski, 2012  (Pani Betterton)
„Wesele”, reż. Bogusław Semotiuk, 2012  (Maryna)
„Czarnobylska modlitwa”, reż. Agnieszka Korytkowska – Mazur, 2012 (Wariatka z Czeczeni)
„Stworzenia sceniczne”, reż. Robert Czechowski, 2012 (Pani Betterton)
„Gąska” (Scena Inicjatyw Artystycznych), 2013 (Ałła)
„Rewizor”, N. Gogol, reż. Jacek Jabrzyk, 2014 (Kobieta)
„Dziady III”, A. Mickiewicz, reż. Natalia Korczakowska, 2014 (Marcelina/Belzebub/Sekretarz III)
„Pięć kilo cukru”, G. Koren, reż. Katarzyna Deszcz, 2015.

Widzowie mogli podziwiać talent Doroty Radomskiej także na scenie Opery i Filharmonii Podlaskiej – Europejskiego Centrum Sztuki, gdzie wcielała się w rolę Stefy Wilczyńskiej w musicalu „Korczak”. Aktorka w 1998 roku otrzymała Srebrną Odznakę Zasłużony Białostocczyźnie (1998) oraz Srebrny Krzyż Zasługi.



Od kilku lat Dorota Radomska zmagała się z najtrudniejszą rolą – osoby dotkniętej chorobą nowotworową. Nie poddawała się i dzielnie walczyła. Odważnie stawiała czoła przeciwnościom, które napotykała na swojej drodze. Także dzięki ogromnemu wsparciu widzów oraz ludzi dobrej woli, którzy odpowiedzieli na apel o pomoc i wsparli Dorotę Radomską w jej walce. W czwartek, 8 września, niestety walkę przegrała ostatecznie.

„Dziś jeszcze raz serdecznie dziękujemy za pomoc okazaną naszej koleżance. Dorota Radomska na zawsze pozostanie w naszej pamięci oraz w naszych sercach... Składamy szczere kondolencje córce Julii oraz bliskim Doroty Radomskiej” – napisali pracownicy Teatru Dramatycznego.

(TD/ Foto: Bartek Warzecha)